Бабуліна крынічка

Яніна Жабко

Кажуць, ёсць крынічка шчасця,

П’юць з крыніцы той ваду.

Ды пра іншую крынічку

Я размову павяду.

А крынічка тая побач,

Незвычайнай глыбіні, –

Ў сэрцы роднай мне бабулі

Ёсць крынічка дабрыні.

Дабрыня бабулі грэе,

Нібы летняе цяпло.

Мне з бабуляю ніколі

Кепска, сумна не было.

Побач з ёю так утульна,

З ёй гаворку я вяду.

Кожнай раніцай з бабуляй

У садочак я іду.

І калі мяне пахваляць,

Я скажу вам без хлусні:

Кінула бабуля ў сэрца

Мне зярнятка дабрыні.