Якуб Колас (урывак)
Голасам моцы, ціха і важна
Гром пракаціўся ўгары.
Луг адазваўся грому працяжна,
Лес адгукнуўся стары.
Гай страсянуўся, дрыгнула поле,
Долы той гук паняслі.
Ў гэтым раскаце чуецца воля,
Чуецца радасць зямлі.
Ў грукаце гэтым многа ёсць сілы,
Чуецца моц і прастор…
Першыя громы! Сэрцу вы мілы,
Люб мне ваш смех паміж гор.
Комментариев нет:
Отправить комментарий